آن قديم‌ها انسان‌ها چطور آرايش و پيرايش مي‌کردند؟ به عنوان مثالً يک قرن پيش که اثري از کمپاني‌هاي پهناور ايجاد اسباب‌آرايشي با اين‌قدر توليد ها خوش آب و رنگ نبود؟ آن روزگار هم مثل امروز در هر خياباني چندتا از اين دکان‌هاي برجسته و لعاب آرايشي و بهداشتي وجود داشت؟ به‌اين‌ها که مي پندارم از خودم مي پرسم ابداً مگر کهن‌ها هم پيرايش مي‌کردند؟ گويي مادربزرگ‌هايمان هيچ‌وقت برنا نبوده‌اند و صرفا ما دل داريم!
استعمال از اسباب آرايشي در کشور ايران خير به نسل پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هايمان، که به روزگار باستان بازمي‌گردد. اهل ايران‌ها با موادي که عموماً از گياهان و دانه‌هاي معطر روغني و گهگاه از ه ها به دست مي‌آوردند، پوست صورتشان را يک دست، ابروها و بدور ديده‌هايشان را تيره و لب‌هايشان را سرخ مي‌کردند.
لب و ديده از حساس‌ترين عضوهاي رخ مي باشند که به جهت آلرژي و جراحت‌پذيري‌شان به بيشترين محافظت نياز دارا هستند. ولي نسبتاًً بيشترين مواد آرايشي نيز براي اين دو عضو چهره ساخته و مصرف ميگردند و در شرايطي که اين مواد آرايشي سمي باشند، ما هرروز به دست خودمان اين دو عضو حساس را به خطر مي‌اندازيم. از طرف ديگر استعمال از اثاثيه‌آرايشي بخش جدانشدني معاش امروز ما مي باشند و گهگاه حاضريم براي زيباتر شدن به کارگيري از مواد سمي را هم به جان بخريم. ولي يک‌چاره معمولي موجود هست: به کارگيري از اثاثيه آرايشي طبيعي!
چرا از اسباب آرايشي صنعتي به کار گيري نکنيم؟
کمپاني‌هاي اسباب و اثاث آرايشي براي ايجاد انبوه و صنعتي از مواد شيميايي به کار گيري مي کنند. استعمال از مواد اول ارگانيک هزينه اول توليد ها را زياد مينمايد و سوددهي کمپاني‌ها را ذيل مي آورد. به‌علاوه رنج فرآوري مواد ارگانيک، حجم ساخت کمپاني‌ها را نادر ميکند. به همين ادله کمپاني‌هاي صنعتي از موادي به کارگيري ميکنند که به‌راحتي در آزمايشگاه مهيا مي شود. اين مواد معمولاً براي تن خطرسازند.
سرب: اکثر اثاثيه آرايشي (به‌ويژه موادي که کمپاني‌هاي شرق آسيايي با قيمت خوب ايجاد مينمايند) مملو‌از سرب ميباشند. حتي‌د‌ر برندهاي مشهورتر نيز نسبتاًً مدام پاره اي کروم، منيزيم، کاستيوم و سرب موجود است. ميل کردن سرب و ديگر فات سنگين در بخش اعظمي از مصرف‌کنندگان، آلرژي‌هاي تنفسي و حتي سرطان ريه و سينه ساخت مينمايد. نسبتاًً تمام دولت‌ها کارايي مينمايند با تصحيح سوخت خودروها هواي شهرها را عاري از چندين گرم سرب نمايند. برخي پژوهش ها نشان مي دهد ما مردمان خاورميانه، از روش مواد آرايشي و با دست خودمان، هر سال دوکيلو فات سنگين وارد سيستم گوارشمان مي کنيم!
رنگ‌ها: فراتر خوانديد که بعضا رنگ‌هاي آرايشي باستان از ه ها گرفته مي شد. شايد تصورش برايتان چندش‌آور باشد؛ اما بدانيد که کمپاني‌هاي صنعتي، يک کدام از ارزان‌ترين رنگ‌ها (حتي رنگ‌هاي خوراکي!) را از سوسک‌ها و کرم‌ها به دست مي آورند. (تنها براي رنگ قرمز‌رنگ اين عبارت را سرچ فرماييد: kermes insect) علاوه بر اين، کمپاني‌ها معمولاً از رنگ‌هاي رودخانه‌اي به کار گيري مينمايند که در فعل‌وانفعالات تحت آب صورت مي گيرند و گرچه مي توانند بسيار سمي باشند ولي به جهت ارازني طرفدارن متعددي دارا‌هستند.
درباره این سایت